Możecie mi wierzyć lub nie, ale dość regularnie dostaję zapytania dotyczące układania dziecka mającego tendencję do prężenia się w… foteliku samochodowym!!!
Rodzice pytają jak często i jak długo taki maluch powinien w nim przebywać i jak szybko mogą spodziewać się pierwszych widocznych efektów…
No i jak tu powiedzieć im, że to jest… bez sensu? I że efektów nie będzie? Przynajmniej nie takich, jakich byśmy oczekiwali???
Rozumiem założenie- mówiąc bardzo obrazowo: pręży się i odgina, więc trzeba go… zgiąć.
Nooo i jest w tym trochę prawdy 😉
Tylko, że dziecko to nie kawałek prętu, który można wyginać do woli, nie ważne jak, aż się wreszcie wyprostuje 🙂
Jak sama nazwa wskazuje, fotelik SAMOCHODOWY służy do transportu dziecka w SAMOCHODZIE i do tego tak naprawdę powinna ograniczać się jego rola 😉
Ale do sedna.
Zadałam ostatnio na moim fp pytanie dotyczące tego, czy dla prężącego się dziecka lepiej byłoby układać np. poduszkę- klin pod pupką czy pod główką…
Cudownie, bo wszystkie osoby, które skomentowały post jednogłośnie stwierdziły, że pomysł z podkładaniem jej pod pupę jest zdecydowanie bardziej trafiony- i miały rację 😉
Dlaczego?
Pomijam już fakt, że na załączonych zdjęciach po prostu to widać 😉 Przyjrzyjmy się jednak jeszcze innym argumentom!
Po pierwsze JEST TO ZGODNE Z NATURALNYM “KIERUNKIEM” ROZWOJU MALUCHA
Pamiętajcie, w przebiegu typowego rozwoju pojawia się etap unoszenia zgiętych nóżek nad podłoże i zabawy nimi.
Pod koniec trzeciego i w czwartym miesiącu życia dziecko leżąc na pleckach aktywnie unosi nóżki nad podłoże odrywając przy tym od podłoża również miednicę. Piąty miesiąc to najczęściej sięganie dłońmi do kolan, szósty- do stóp, aż wreszcie palec stopy wędruje do buzi malucha 🙂
Jak myślicie- któremu dziecku łatwiej będzie to wykonać?
Oczywiście! Dziecko, które ma uniesioną miednicę zrobi to z dużo większą łatwością niż to, któremu uniesiemy główkę.
DLACZEGO?
Bo jeśli poduszka jest pod pupką, ciężar ciała malucha przenosi się wyżej, w okolice obręczy barkowej, a pupa jest bardziej swobodna do tego, aby unieść się jeszcze wyżej 🙂
Gdybyśmy zrobili odwrotnie, czyli podłożyli poduszkę pod główkę, miednica zostałaby „dociśnięta” do podłoża i praktycznie maluch nie miałby szans na jej uniesienie.
Po drugie ELONGACJA SZYI
Cóż to takiego? Elongacja, to najprościej mówiąc wydłużenie odcinka kręgosłupa szyjnego, które jest bardzo pożądane i którego bardzo często brakuje u dzieci, które się prężą.
Nie chodzi tutaj o zgięcie głowy, aby szyja w tylnej części „zrobiła się dłuższa” Najprościej mówiąc, my, dorośli możemy doświadczyć elongacji, kiedy cofamy podbródek równolegle do podłoża NIE ZGINAJĄC PRZY TYM GŁOWY!!!
Prężący się maluch najczęściej odgina główkę do tyłu, a jego bródka znajduje się stosunkowo daleko od mostka. Tylna część szyi jest wizualnie bardzo skrócona i maluch nie ma szansy doświadczyć prawidłowego, liniowego ustawienia głowy względem reszty ciała.
Dzięki podłożeniu poduszki pod pupkę, możemy tą sytuację poprawić. Bródka zbliża się do mostka, a tylna część szyi wydłuża- elonguje 🙂
*elongacja >>>FILM TUTAJ<<<
Po trzecie LEPSZE USTAWIENIE MIEDNICY
U prężącego się malucha miednica najczęściej ustawia się w dużym przodopochyleniu– brzuszek jest wypięty do przodu, a mięśnie wzdłuż kręgosłupa bardzo mocno pracują.
W takich warunkach, osiągnięcie tak pożądanego unoszenia nóżek nad podłoże czy prawidłowej aktywności mięśni brzucha, zrównoważonej pracy mięśni przedniej i tylnej ściany tułowia jest tak trudne. Przeważają bowiem mięśnie tylnej ściany tułowia- prostowniki.
Podkładając poduszkę pod pupkę dziecka poprawiamy ustawienie miednicy i pośrednio przyczyniamy się do tego, że mięśniom przedniej ściany tułowia łatwiej jest włączyć się do pracy- mamy więc większą szansę na to, że aktywność przód- tył się po prostu wyrówna 😉
Po czwarte DAJEMY DOŚWIADCZENIE OBCIĄŻENIA OBRĘCZY BARKOWEJ
Jak wspomniałam już wyżej, podkładając poduszkę pod pupkę dziecka, ciężar ciała malucha przesuwa się w górę, w kierunku obręczy barkowej. Jest to niesamowicie ważne, zgodne z prawidłowym wzorcem rozwoju i nie pozostaje bez znaczenia dla osiągania przez dziecko stabilności w jej obrębie.
Stabilna obręcz barkowa to przecież podstawa podporów, prawidłowej pozycji czworaczej, chodu itp.
Po piąte ZASADA ODPYCHANIA
Nie wiem czy wiecie, ale kiedy dotykamy malucha np. w okolicy międzyłopatkowej czy np. podpieramy jego główkę podtrzymując potylicę, dziecko będzie generowało napięcie prowadzące do odpychania się od serwowanego mu bodźca. Jest to dla malucha jednoznaczna informacja: „PCHAJ”- a przecież w tym wypadku tego nie chcemy!
To między innymi dlatego nie poleca się noszenia malucha przodem do siebie i podtrzymywania go w okolicy główki/ górnej części plecków. Taki bodziec, w połączeniu z pionową pozycją, w której dziecku jeszcze trudno sobie poradzić prawdopodobnie spowoduje, że maluch zacznie się prężyć. Jeśli takie doświadczenia będą się często powtarzały, dziecko „wpisze je” na listę swojej aktywności i przeniesie dalej… :/
Kiedy więc położymy poduszkę pod główką malucha, możemy osiągnąć efekt odwrotny od zamierzonego…
A co z wspomnianymi fotelikami samochodowymi?
Temat pewnie jeszcze dokładniej poruszę, ale analizując po kolei wszystkie punkty, szybko dojdziemy do wniosku, dlaczego ich stosowanie nie ma szans przynieść oczekiwanego efektu. Przytoczę tylko pierwszy z nich- „kierunek rozwoju”– w foteliku samochodowym maluch nie ma szans na aktywne uniesienie miednicy nad podłoże, bo… na niej siedzi 😉 I to w zasadzie mogłoby wystarczyć;)
Podsumowując:
– jeśli dziecko się pręży, lepiej podłożyć poduszkę pod pupkę
– fotelik samochodowy nie służy do radzenia sobie z prężeniem się u dziecka.
Jeśli chcecie zobaczyć przykładową zabawę, którą można zaproponować takiemu maluchowi, zerknijcie tutaj: >>>FILM<<<
Typowy Rozwój Dziecka 0-3 miesiące >>>KLIK<<<
Typowy Rozwój Dziecka 4-7 miesięcy >>>KLIK<<<
Typowy Rozwój Dziecka 8-18 miesięcy >>>KLIK<<<
