W jednym z poprzednich postów wspominałam już jak ważna dla rozwoju dziecka jest pozycja leżenia na brzuszku. Jest to jedna z tych umiejętności, którą maluch po prostu MUSI posiadać, aby dalszy rozwój mógł przebiegać w sposób harmonijny. W rozwoju małego dziecka bardzo ważną rolę odgrywa umiejętność odpychania się od podłoża- pchania rękami w podłoże, którą to maluch ma okazję ćwiczyć właśnie podczas leżenia na brzuszku. Pozycja ta jest również kluczowa dla uzyskania wyprostu kręgosłupa i późniejszej pionizacji.
Noworodek leży na brzuszku dosyć niestabilnie. Rączki i nóżki malucha są zgięte, miednica uniesiona w górę, a ciężar ciała spoczywa na przedramionach, okolicy mostka i policzku. Takie ustawienie sprawia, że dźwiganie główki jest dość trudne. Maluch co prawda jest w stanie podnieść ją na tyle, by obrót w jedną i drugą stronę był możliwy, ale jest to dla dziecka naprawdę ciężka praca.
W prawidłowych warunkach, w miarę upływu czasu, kiedy rączki coraz bardziej wysuwają się do przodu, nóżki prostują, a miednica schodzi na podłoże, maluchowi łatwiej jest odpychać się i podnosić główkę. Dzieje się tak dlatego, ponieważ ciężar ciała nie spoczywa już wysoko, w okolicy mostka, ale schodzi niżej- w kierunku miednicy. Poprzez aktywny podpór na przedramionach dziecko może swobodnie unosić główkę i czerpać dużo frajdy z przebywania w tej właśnie pozycji.
Niestety duża część dzieci ma spory problem z opanowaniem leżenia na brzuszku. Niektóre maluchy świetnie sobie radzą, ale część dzieci nie potrafi zaakceptować i polubić tej pozycji, bo jest dla nich po prostu trudna. Bardzo często wynika to z tego, że leżąc na brzuszku nie wykorzystują do podporu rąk. Zamiast tego dźwigają główkę pracując tylko prostownikami grzbietu. Jest to wtedy bardzo chwiejna, niewygodna i męcząca pozycja, więc nic dziwnego, że pojawia się widoczny i słyszalny bunt. 🙂
Niektóre maluchy tak mocno próbują unieść główkę nad podłoże, że mając zaledwie kilka tygodni przewracają się z brzuszka na plecki. Nie jest to „umiejętność” pożądana w tym wieku- to raczej sygnał do tego, że maluszkowi potrzebna jest podpowiedź jak powinna wyglądać prawidłowa pozycja leżenia na brzuszku. Świadoma, kontrolowana umiejętność obrotu z brzuszka na plecy pojawia się dopiero w OKOLICACH 7-8 miesiąca życia.
Aktywny podpór na przedramionach dziecko MUSI opanować. Dlatego tutaj naszą, jako rodziców rolą, jest pokazanie maluchowi, że ta pozycja może być fajna 😉
Można to zrobić w 3 prostych krokach:
KROK 1. Wysunięcie łokci przed linię barków.
Dopóki łokcie znajdować się będą za linią barków, dziecku będzie bardzo trudno polubić leżenie na brzuszku, ponieważ utrzymanie tej pozycji wymaga wtedy bardzo dużo wysiłku. Dlatego możemy pomóc maluchowi wysunąć rączki w przód tak, aby łokcie znalazły się pod barkami, albo nieznacznie przed nimi. Dzięki temu podpór będzie łatwiejszy, a ciężar ciała zacznie przesuwać się niżej, w kierunku miednicy.
Aby utrzymać łokcie przed linią barków możemy posłużyć się wałeczkiem ze zwiniętego ręcznika. Można też delikatnie obniżyć barki w dół- dzięki temu jeszcze bardziej zmotywujemy maluszka do aktywnej pracy.
KROK 2. Przytrzymanie pupy przy podłożu.
Czasami samo ustawienie rączek nie wystarczy. Maluch może w dalszym ciągu mieć trudność z prawidłowym utrzymaniem pozycji na brzuszku. Pupka dziecka może w dalszym ciągu unosić się w górę. Dlatego musimy tę pupkę „sprowadzić na ziemię” 😉 Jak to zrobić? Nic prostszego- układamy rękę na pupie dziecka i z wyczuciem przytrzymujemy ją przy podłożu.
KROK 3. Noszenie dziecka.
Fantastycznym sposobem na stymulację leżenia na brzuszku jest noszenie maluszka brzuszkiem do podłoża tak, że jedną ręką podtrzymujemy jego klatkę piersiową- OBYDWIE rączki są wysunięte w przód, a drugą podtrzymujemy miednicę. W ten sposób możemy też układać dziecko na swoich kolanach.
Oczywiście pamiętajcie też, że kładąc malucha na brzuszku musicie zwrócić uwagę na to, żeby podłoże, na którym leży było odpowiednio twarde. Odpadają wszystkie miękkie materace, miękkie kanapy itp. Najlepsza jest średnio twarda, płaska powierzchnia.
I to byłoby na tyle. Mam nadzieję, że wpis będzie pomocny;)
Koniecznie dajcie znać jak sobie radzicie:)
