Każde zdrowo rozwijające się dziecko po ukończeniu trzeciego miesiąca życia powinno osiągnąć symetrię ciała- a przynajmniej do tej symetrii powinno się przybliżać 😉. Jest to ważny element prawidłowego rozwoju, ponieważ stwarza optymalne warunki do osiągania przez malucha kolejnych umiejętności.
O symetrii mówi się niewiele, natomiast to, co jest tematem wielu debat to jej przeciwieństwo- asymetria. Tylko jak ją rozpoznać?
Z doświadczenia wiem, że nie każdy rodzic codziennie rano budzi się z myślą, czy dziecko nie ma przypadkiem asymetrii. W natłoku codziennych spraw bardzo łatwo może nam to umknąć, bo przecież maluch zazwyczaj jest w ruchu i pewnych rzeczy po prostu możemy nie zauważyć. Nie zawsze też wiemy na co patrzeć… O braku symetrii dowiadujemy się zazwyczaj od lekarza i wtedy dopiero się zaczyna…. przegrzebywanie internetu, szukanie wszelkich informacji na ten temat, wizyty u neurologa, fizjoterapeuty, a czasem nawet pisanie czarnych scenariuszy i doszukiwanie się już dosłownie WSZYSTKIEGO… Ale spokojnie. Asymetria to nie koniec świata pod warunkiem, że zadziałamy szybko i konsekwentnie.
Dla mnie, jako fizjoterapeuty bardzo ważna jest szybka reakcja.Dlatego jeśli cokolwiek nas niepokoi, naprawdę nie warto zwlekać, bo im szybciej zareagujemy, tym mniej będzie do poprawienia 😉 Do lekarza nie chodzimy przecież codziennie, dlatego dzisiaj chcę przybliżyć Wam to, jak idealna symetria powinna „wyglądać” 😉
W leżeniu na pleckach zwracamy uwagę na to czy:
– nosek, bródka, mostek, pępek i spojenie łonowe znajdują się w jednej linii
– tułów jest prosty, nie wygina się w żadną ze stron
– obręcz barkowa i biodrowa ustawione są równolegle względem siebie
– główka ułożona jest prosto (odległość uszu od barków jest po obydwóch stronach taka sama)
– kręgosłup na całej długości równomiernie przylega do podłoża
W leżeniu na brzuszku zwracamy uwagę na bardzo podobne rzeczy:
– tułów jest prosty, nie wygina się na żadną ze stron, nie zauważamy na nim fałdek tłuszczu tylko po jednej stronie
– obręcz barkowa i biodrowa ułożone są względem siebie równolegle
– główka ułożona jest prosto (odległość uszu od barków jest taka sama po każdej ze stron)
– dziecko potrafi podeprzeć się na rączkach, pupka nie unosi się nad podłoże (wyjątkiem jest etap pływania- około 5 miesiąca życia, natomiast pływanie zawsze powinno być zakończone symetrycznym podporem na rączkach)
W siadzie prostym (patrzymy od tyłu)
– czy obręcz barkowa i biodrowa ustawione są równolegle
– czy główka ustawiona jest prosto (odległość uszu od barków jest taka sama po każdej ze stron)
– czy ewentualne wcięcia na wysokości brzuszka są takie same po obydwóch stronach, a kręgosłup ustawia się prosto
ABY NIE ZWARIOWAĆ, WARTO WIEDZIEĆ, ŻE:
– nowo narodzone dziecko zawsze układa się asymetrycznie- jest to związane z odruchem bezwarunkowym, pod wpływem którego mały człowiek się znajduje. Ważne, aby maluch potrafił w tym czasie wyginać tułów równomiernie, raz na jedną, raz na drugą stronę. Symetria tułowia pojawia się dopiero po ukończeniu przez dziecko 3go miesiąca życia.
– w momencie, kiedy dziecko zaczyna trenować obroty, może „skręcać” miednicę i jeśli popatrzymy na malucha w takim momencie, bardziej wyczulony rodzic może dostać zawału… Ale spokojnie, to tylko trening. Ważne, żeby wygięcie tułowia odbywało się na obydwie strony i aby maluch- np. podczas zabawy zabawką, łączył dłonie w linii środkowej ciała jednocześnie unosząc zgięte nóżki nad podłoże- wtedy tułów dziecka powinien być prosty.
Poniżej kilka przykładów, braku symetrii:
Chcesz nauczyć się jak w sposób bezpieczny i przyjazny podnosić/ nosić, odkładać niemowlę? Jak podczas codziennych aktywności wspierać jego rozwój?
Zapoznaj się z tematyką mojego KURSU on-line! >>>KLIK<<<
