Każde zdrowo rozwijające się dziecko po ukończeniu trzeciego miesiąca życia powinno osiągnąć symetrię ciała, a przynajmniej do tej symetrii powinno się przybliżać. Jest to ważny element prawidłowego rozwoju, ponieważ stwarza optymalne warunki do osiągania przez malucha kolejnych umiejętności.
Okres silnej symetrii przypada na 4. miesiąc życia.
O symetrii mówi się niewiele, natomiast to, co jest tematem wielu debat, to jej przeciwieństwo – asymetria. Tylko jak ją rozpoznać?
Z doświadczenia wiem, że nie każdy Rodzic codziennie rano budzi się z myślą, czy dziecko nie ma przypadkiem asymetrii. W natłoku codziennych spraw bardzo łatwo może nam to umknąć, bo przecież maluch zazwyczaj jest w ruchu i pewnych rzeczy po prostu możemy nie zauważyć. Nie zawsze też wiemy na co patrzeć…
O braku symetrii dowiadujemy się zazwyczaj od lekarza i wtedy dopiero się zaczyna… Przeszukiwanie internetu w celu znalezienia wszelkich informacji na ten temat, wizyty u neurologa, fizjoterapeuty, a czasem nawet pisanie czarnych scenariuszy i doszukiwanie się już dosłownie WSZYSTKIEGO… Ale spokojnie. Asymetria to nie koniec świata pod warunkiem, że zadziałamy szybko i konsekwentnie.
Dla mnie, jako fizjoterapeuty bardzo ważna jest szybka reakcja. Dlatego jeśli cokolwiek nas niepokoi, naprawdę nie warto zwlekać, bo im szybciej zareagujemy, tym mniej będzie do poprawienia.
Do lekarza nie chodzimy codziennie, dlatego dzisiaj chcę przybliżyć Wam to, jak idealna symetria powinna „wyglądać”. 😉
Na dobry początek zobaczcie, jak ogromna zmiana dokonuje się w pierwszych 3 miesiącach życia:
Już na pierwszy rzut oka widać, że przez te 12 tygodni mały człowiek nie próżnował, prawda? 😉
JAK WYGLĄDA SYMETRIA I KIEDY SIĘ POJAWIA?
Wiemy już, że nowo narodzone dziecko nie układa się symetrycznie. W leżeniu na pleckach jego główka zwrócona jest zazwyczaj na którąś ze stron, a tułów „wygięty” raz w jednym, raz w drugim kierunku.
Sytuacja te zmienia się w miarę upływu czasu i najczęściej w końcówce trzeciego i w czwartym miesiącu życia zauważamy silna symetrię ciała. Jak ona wygląda?
W leżeniu na pleckach zwracamy uwagę na to czy:
- nosek, bródka, mostek, pępek i spojenie łonowe znajdują się w jednej linii,
- tułów jest prosty, nie wygina się w żadną ze stron,
- obręcz barkowa i biodrowa ustawione są równolegle względem siebie,
- główka ułożona jest prosto (odległość uszu od barków jest po obydwóch stronach taka sama),
- kręgosłup na całej długości równomiernie przylega do podłoża.
W leżeniu na brzuszku zwracamy uwagę na bardzo podobne rzeczy:
- tułów jest prosty, nie wygina się na żadną ze stron, nie zauważamy na nim fałdek tłuszczu tylko po jednej stronie,
- obręcz barkowa i biodrowa ułożone są względem siebie równolegle,
- główka ułożona jest prosto (odległość uszu od barków jest taka sama po każdej ze stron),
- dziecko potrafi podeprzeć się na rączkach >>>ZOBACZ<<<, pupka nie unosi się nad podłoże (od ok. 3. miesiąca życia – wyjątkiem jest etap pływania – około 5. miesiąca życia >>>ZOBACZ<<<, natomiast pływanie zawsze powinno być zakończone symetrycznym podporem na rączkach).
W siadzie prostym (patrzymy od tyłu) zwracamy uwagę na to czy:
- obręcz barkowa i biodrowa ustawione są równolegle,
- główka ustawiona jest prosto (odległość uszu od barków jest taka sama po każdej ze stron),
- ewentualne wcięcia na wysokości brzuszka są takie same po obydwóch stronach, a kręgosłup ustawia się prosto.
ABY NIE ZWARIOWAĆ, WARTO WIEDZIEĆ, ŻE:
- nowo narodzone dziecko zawsze układa się asymetrycznie– szczególnie widać to w 2. miesiącu życia i jest związane z silnym wpływem aktywności odruchowej. Ważne, aby maluch potrafił w tym czasie wydłużać zarówno jedną, jak i drugą stronę tułowia.
Symetria tułowia pojawia się dopiero po ukończeniu przez dziecko trzeciego i w 4. miesiąca życia.
O tzw. „postawie szermierza” przeczytasz w moim fizjo- słowniku pod hasłem ATOS >>>PRZEJDŹ<<<
- w momencie, kiedy dziecko zaczyna trenować obroty, unosić zgięte nóżki nad podłoże, może skracać raz jedną, raz drugą stronę tułowia. Jeśli popatrzymy na malucha w takim momencie, bardziej wyczulony rodzic może dostać zawału… Ale spokojnie, to tylko trening. Ważne, żeby wygięcie tułowia odbywało się na obydwie strony i aby maluch – np. podczas zabawy zabawką, łączył dłonie w linii środkowej ciała jednocześnie unosząc zgięte nóżki nad podłoże- wtedy tułów dziecka powinien być prosty.
Poniżej kilka przykładów, braku symetrii:
O asymetrii i tzw. stronie preferowanej przeczytasz tutaj: >>>PRZEJDŹ<<<
*Wpisy mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią wizyty u fizjoterapeuty ani innego specjalisty, dlatego wszelkie wątpliwości koniecznie skonsultuj z osobą, która ma okazję zbadać Twoje dziecko. Dla dobra Twojego Maluszka nie udzielam porad on-line.
A… jak u Was z zabawami? Jeśli czasem brak Ci pomysłu, zerknij tutaj!
GOTOWE POMYSŁY NA ZABAWY w pierwszych 2. latach życia dostępne od teraz w PAKIECIE!
