Kiedy położymy na brzuszku noworodka, a tuż obok dziecko, które właśnie kończy trzeci miesiąc życia… zauważymy kolosalną różnicę.
Noworodek prezentuje w swojej postawie bardzo dużo zgięcia, a środek ciężkości jego ciała zlokalizowany jest bardzo wysoko– dziecko leżąc, podpiera się na policzku, górnej części mostka, kłębach kciuków, wewnętrznej części kolan… Miednica uniesiona jest nad podłożem, a ciężka główka z trudem unosi się do góry.
Trzymiesięczny maluch prezentuje się inaczej- ciężar ciała schodzi niżej, rączki wysuwają się do przodu, nóżki ustawione są w swobodnym wyproście. Główka nadal jest stosunkowo ciężka, ale… w związku z tym, że ciężar ciała przesunął się nieco w dół, kontrolowanie jej jest o niebo łatwiejsze niż poprzednio…
Zobaczcie, jak wiele się zmienia, jeśli środek ciężkości ciała przesuniemy niżej 😉
Nie oznacza to jednak, że pozycja noworodka jest niewłaściwa. W przebiegu typowego rozwoju dziecka, takie ułożenie ciała w pierwszych tygodniach życia jest fizjologią i zmienia się z upływem czasu tak, aby kończąc trzeci miesiąc, maluch mógł osiągnąć idealny, symetryczny podpór na przedramionach.
JAK ON WYGLĄDA?
W idealnym, symetrycznym podporze na przedramionach:
-łokcie malucha ustawione są w linii barków,
-tułów układa się symetrycznie (kiedy popatrzymy na plecki dziecka od góry, żaden bok nie jest skrócony- na pleckach nie widać asymetrycznych fałdków),
– nóżki znajdują się w swobodnym wyproście,
– górna część tułowia aktywnie unosi się nad podłoże (świadczy to o dobrej współpracy mięśni przedniej i tylnej ściany tułowia),
– barki znajdują się daleko od uszu, a odległość pomiędzy nimi jest równa po obydwóch stronach,
– obręcz barkowa i biodrowa ustawione są względem siebie równolegle,
– główka aktywnie unosi się nad podłoże tak, że wzrok ustawiony jest horyzontalnie (dziecko nie „zarzuca główki w tył”, ale jej czubek jest najwyższym punktem w ciele)
Uff… można by pisać i pisać 😉 Żyjecie??? 😉
Ale to nie moja fanaberia 😉 Podpór na przedramionach w 3,4 miesiącu życia powinien wyglądać właśnie w ten, a nie inny sposób, ponieważ tylko taka aktywność zapewnia dziecku prawidłową „bazę” do tego, aby dalej, harmonijnie się rozwijać. Tylko taka aktywność mówi o dobrej współpracy pomiędzy grupami mięśniowymi…
Pomiędzy leżeniem na brzuszku a „leżeniem na brzuszku” czasami jest ogromna różnica. Zobaczcie:
Pierwszy maluch pracuje aktywnie. Możemy mówić tutaj o zrównoważonej pracy poszczególnych grup mięśniowych.
A drugie dziecko? Przecież też leży na brzuszku… Tak- tylko, że ono… pracuje głównie prostownikami grzbietu…
Jak myślicie, któremu łatwiej będzie osiągać kolejne umiejętności? Który prezentuje lepszy „jakościowo” wzorzec???
Ale OK, wróćmy do tematu 😉
Jednym z warunków, który powinien zostać spełniony, jeśli mamy mówić o aktywnym podporze na przedramionach jest właśnie ustawienie łokci względem linii barków.
W trzecim miesiącu życia dziecko powinno ustawiać łokcie bezpośrednio pod barkami. Łokcie starszego niemowlaka- wysunięte są jeszcze bardziej w przód, a noworodka- są względem barków cofnięte.
CO TO JEST LINIA BARKÓW?
Czasami trudno to sobie wyobrazić, ale najlepiej zobrazować to w ten sposób 😉
CO JEŚLI COFA?
Jeśli po ukończeniu trzeciego miesiąca życia łokcie maluszka nadal cofnięte są w tył (lub np. tylko jeden z nich), dziecku może być trudno kontrolować swoją postawę. Aby się w niej utrzymać, prawdopodobnie będzie używało różnego rodzaju kompensacji– np. będzie bardziej „zadzierało” główkę lub bardzo mocno pracowało prostownikami grzbietu… Może się zdarzyć, że nie będzie w stanie utrzymać miednicy na podłożu, a pupka będzie unosiła się w górę… Jednym słowem… kiepsko- będzie mu w życiu znacznie ciężej…
CZY MOŻEMY COŚ Z TYM ZROBIĆ?
Pewnie 😉 Inaczej tego wpisu by nie było 😉
Oczywiście każdą wątpliwość warto skonsultować, ALE… zanim osiwiejemy ze stresu o rozwój maluszka, warto rzucić okiem na kilka podstawowych rzeczy 😉
PODCZAS NOSZENIA
– czy na pewno wystarczająco dbamy o to, aby obydwie rączki miały okazję „spotkać się” w linii środkowej ciała? Czy raczej jedna z rączek jest zazwyczaj zablokowana?…
PODCZAS… KARMIENIA
– czy układamy maluszka w takiej pozycji, aby jego rączki były razem?
Bez względu na to czy karmimy w pozycji klasycznej, na leżąco, spod pachy… czy jeszcze w innej konfiguracji, naturalnie czy mieszanką… warto pamiętać o tym, aby OBYDWIE rączki znajdowały się z przodu tułowia dziecka…
Wydaje się mało istotne? Hmmm… biorąc chociażby pod uwagę to, ile zazwyczaj trwa karmienie maluszka… może okazać się to całkiem istotną kwestią!
PODCZAS ZABAWY
– czy dajemy dziecku wystarczająco dużo okazji do trenowania na stosunkowo twardym podłożu?
– czy ograniczamy używanie sprzętów, które mogą rozleniwiać tułów maluszka?
– czy zachęcamy dziecko do wysuwania rączek przed klatkę piersiową i sięgania nimi (ale nie ciągnięcia) w stronę zabawki?
To tylko niektóre, ale bardzo ważne kwestie…
DON’T PANIC 😉
Oczywiście nie oceniamy leżenia na brzuszku w chwili, kiedy maluszek jest wściekły. Jeśli z jakiegoś powodu dziecko akurat nie ma ochoty przebywać w tej pozycji, z pewnością wszelkimi sposobami będzie nam to okazywało 🙂 Próba oceny maluszka w takich okolicznościach raczej nie będzie najszczęśliwszym pomysłem.
Dlatego najlepiej obserwować dziecko, które jest spokojne, zainteresowane i chętne choćby do minimalnej współpracy 🙂
UWAGA RODZICE 5 MIESIĘCZNIAKÓW 😉
Koniecznie muszę o tym wspomnieć, bo nie chcę mieć na sumieniu tych, którzy w swoich domach mają „pięciomiesięczniaki” 😉 W tym okresie rozwojowym pojawia się u dziecka bardzo dużo aktywności związanej z wyprostem- tzw. pływanie. Na pierwszy rzut oka może wyglądać to niepokojąco, ale spokojnie- jeśli zakończone jest symetrycznym podporem na rączkach, stanowi element prawidłowego rozwoju maluszka 😉 O pływaniu przeczytacie tutaj: >>>KLIK<<<
Zobaczcie, co może okazać się pomocne 😉
Koniecznie dajcie znać czy u Was się sprawdziło 😉
Typowy Rozwój Dziecka 0-3 miesiące >>>KLIK<<<
Typowy Rozwój Dziecka 4-7 miesięcy >>>KLIK<<<
Typowy Rozwój Dziecka 8-18 miesięcy >>>KLIK<<<
