Jak wspomniałam już w poprzedniej części, podpory są nieodłącznym elementem prawidłowego rozwoju dziecka. Pod koniec trzeciego miesiąca życia oczekujemy od malucha, że jeśli nawet nie od razu pokocha, to chociaż zaakceptuje symetryczny podpór na przedramionach (jak to ułatwić maluszkowi, dowiecie się tutaj >>>ZOBACZ<<<). Kolejnym etapem jest eksperymentowanie z przenoszeniem ciężaru ciała. Najpierw ostrożnie, a z biegiem czasu coraz śmielej aż do chwili, kiedy dziecko będzie w stanie wydłużając jedną stronę ciała obciążyć ją, podeprzeć się na przedramieniu tej strony, a drugą rączkę wyciągnąć swobodnie w stronę zabawki.
Kolejny etap to już dążenie do wysokiego podporu. W pierwszym etapie maluch, odpychając się od podłoża, może nawet przesuwać się do tyłu, ale ostatecznie dąży do tego, by podeprzeć się na wyprostowanych rączkach. W prawidłowym rozwoju, rączki powinny być rozluźnione i maluch powinien opierać się na nasadach dłoni, choć zdarza się, że dzieci podpierają się początkowo na rączkach, które są zamknięte. Jedną z przyczyn może być to, że pozycja ta nie jest jeszcze tak aktywna, a tułów maluszka pracuje trochę leniwie.
Aby dziecko mogło prawidłowo się podeprzeć, nie wystarczy sama silna obręcz barkowa. Konieczne jest prawidłowe ustawienie łopatki (nad czym maluch pracuje już wcześniej – podczas symetrycznego podporu na przedramionach), miednicy oraz zrównoważona praca mięśni prostowników grzbietu, mięśni pośladkowych i bardzo ważnych mięśni brzucha!
W przypadku, kiedy tego nie będzie, to nawet jeśli pojawi się wysoki podpór, będzie to pozycja mało elegancka- brzuszek będzie leżał na podłożu, pupka będzie wypięta, lordoza lędźwiowa bardzo widoczna, a my będziemy mieć wrażenie, że dziecko „zawisło” między barkami. Może się zdarzyć, że maluch barkami dotknie uszu, a szyja wydawać się będzie nienaturalnie krótka. Prawdopodobnie też dziecko będzie miało zaciśnięte piąstki.
Taka pozycja nie jest pozycją aktywną i jeśli tego nie poprawimy, kolejny etap, czyli czworaki, też mogą być problematyczne.
Dlatego tak ważne jest to, aby od początku zachęcać maluszka do leżenia na brzuchu i zrobić wszystko, żeby tę pozycję pokochał.
JAK WSPOMÓC MALUCHA DO PRZYJMOWANIA WYSOKIEGO PODPORU?
- przede wszystkim warto upewnić się, że dziecko dobrze radzi sobie z etapem wcześniejszym – symetryczny podpór na przedramionach, przenoszenie ciężaru ciała i sięganie po zabawkę nie powinno sprawiać problemu,
- w leżeniu na brzuszku można zachęcać maluszka do napinania mięśni brzucha – układając nasadę swoich dłoni w okolicy pośladków malucha, przesuwamy nasze palce od łuków żeber w dół, w kierunku pępka
- możemy delikatnie podtrzymywać dwiema rękami klatkę piersiową dziecka nad podłożem dbając o to, aby to ono przejmowało główny ciężar ciała, a brzuszek był napięty
Warto przy tym zwrócić uwagę na to, aby maluszek nie miał w zasięgu ręki zabawki – w przeciwnym wypadku prawdopodobnie zrezygnuje z wysokiego podporu na rzecz degustowania swojej zdobyczy. 😉
Kolejnym etapem może być próba przyjęcia pozycji czworaczej– układając dziecko w poprzek swoich ud lub podkładając pod pachy maluszka odpowiedni wałek/ zrolowany kocyk dbamy o to, by zarówno rączki, jak i nóżki ustawiły się pod kątem prostym w stosunku do tułowia. W tej pozycji opuszkami swoich palców delikatnie oklepujemy brzuszek dziecka (mięśnie brzucha wtedy się napną i tułów ustawi się prosto) lub pokazujemy maluchowi ciekawą zabawkę, ale pod klatką piersiową lub na wysokości pępka. Chodzi o to, aby bobas nie zadzierał głowy w górę, ale ustawiał ją w przedłużeniu tułowia. Dobrym motywatorem jest tutaj małe lusterko. 😉
Wysoki podpór pojawia się najczęściej pod koniec 6. miesiąca życia. Nie ma konieczności tego etapu przyspieszać, ale jeśli zauważymy, że dziecko w tym wieku słabo radzi sobie z prawidłowym „pchaniem w podłoże”, warto je wspomóc lub wybrać się na wizytę do fizjoterapeuty.
UWAGA PUŁAPKA! W okolicach piątego miesiąca życia część rodziców przeżywa szok, kiedy ich dziecko zaczyna robić tzw. „samolocik – unosi wtedy rączki i wyprostowane nóżki nad podłoże i balansuje ciałem w przód i w tył oraz na boki. Rzeczywiście, na pierwszy rzut oka może wyglądać to mało ciekawie, ale jest to etap PRAWIDŁOWY, związany z tym, że w okolicach 5 miesiąca życia maluch osiąga maksimum wyprostu. Samolocik powinien zawsze kończyć się symetrycznym podporem na rączkach. Więcej na temat „samolociku”/ pływania przeczytasz tutaj: >>>ZOBACZ<<<
*Wpisy mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią wizyty u fizjoterapeuty ani innego specjalisty, dlatego wszelkie wątpliwości koniecznie skonsultuj z osobą, która ma okazję zbadać Twoje dziecko. Dla dobra Twojego Maluszka nie udzielam porad on-line.
A… jak u Was z zabawami? Jeśli czasem brak Ci pomysłu, zerknij tutaj!
GOTOWE POMYSŁY NA ZABAWY w pierwszych 2. latach życia dostępne od teraz w PAKIECIE!
