Rozwój dziecka w wieku 8 – 18 miesięcy.

W związku z tym, że TEMPO ROZWOJU u każdego dziecka może być nieco inne, koniecznie zapoznaj się z OKNAMI ROZWOJOWYMI, czyli PRZEDZIAŁAMI CZASOWYMI, w których dana umiejętność powinna się pojawić.

Drugie półrocze życia to przede wszystkim nauka lokomocji – od obrotów i pełzania, aż do pozycji czworaczej i samodzielnego chodu. 

W okolicach 8. miesiąca życia dziecko przyjmuje pozycję czworaczą. Pomimo tego, że jest ona jeszcze dla dziecka pozycją trudną, to dziecko podejmuje pierwsze próby przenoszenia ciężaru ciała kołysząc się najpierw w tył, a następnie w tył i w przód oraz na boki. Początkowo każda próba przemieszczania się w tej pozycji kończy się upadkiem na brzuszek, ale z biegiem czasu dziecko opanowuje tę pozycję na tyle dobrze, że z końcem ósmego miesiąca życia pojawiają się pierwsze, zakończone sukcesem, próby czworakowania.

Początkowo jest to czworakowanie bardzo ostrożne, dziecko ustawia kolanka pod brzuszkiem i pod klatką piersiową, ale szybko opanowuje czworakowanie dojrzałe, gdzie kolanka przesuwają się w tył względem osi bioder.

Mniej więcej w tym samym czasie Maluch zaczyna eksperymentować z samodzielnym przyjmowaniem pozycji siedzącej. Z czworaków lub podporu bokiem przechodzi najpierw do siadu bocznego, a następnie pojawia się siad prosty.

Dziecko nie siedzi jednak długo. Zdecydowanie ciekawsza dla Malucha jest możliwość samodzielnego przemieszczania się. Z końcem 9. miesiąca życia dziecko podejmuje pierwsze próby pionizacji – pionizuje się asekurując przy meblach lub z pozycji czworaczej przez klęk prosty przechodzi do stania. Początkowo stoi niestabilnie, nóżki ułożone są szeroko, może stać na palcach.

Pojawiają się pierwsze próby przemieszczania na boki – dziecko przenosi ciężar ciała i krokiem odstawno – dostawnym potrafi przemieszczać się wzdłuż mebli. Obręcz biodrowa i barkowa nie są jeszcze względem siebie zrotowane, dlatego chód może wyglądać na sztywny i mało „elegancki”.

Czas pomiędzy 8. a 18. miesiącem życia to doskonalenie wszystkich nabytych wcześniej umiejętności oraz nauka samodzielnego chodu.

Maluch potrafi już czworakować, stanąć przy meblach oraz chodzić przy nich bokiem. W kolejnych miesiącach dziecko pozwala sobie na coraz więcej swobody – częściej puszcza się rączkami i próbuje stać samodzielnie. Jest to jeszcze dość chwiejne, ale z dnia na dzień czuje się w tej pozycji pewniej. Można zauważyć reakcje równoważne w obrębie całego ciała, w tym stóp.

W okolicach 10 miesiąca życia, dziecko stojąc przy meblach, zaczyna nieznacznie rotować swój tułów na boki i poruszać się w różnych kierunkach, próbuje kucać, siada ostrożnie na podłożu. Około 12. miesiąca życia stawia swoje pierwsze samodzielne kroki w przód. Kroki są krótkie i szybkie, na dość szerokiej podstawie.

Początkowo Maluch pokonuje bardzo niewielkie odległości, ale z upływem czasu jest już w stanie przejść dłuższy dystans. Potrafi sprawnie wstawać z różnych pozycji – z klęku, czworaków i przysiadu. W miarę rozwoju „podstawa”, na której dziecko chodzi staje się coraz węższa, a krok się wydłuża.

CZEGO OCZEKUJEMY OD DZIECKA POMIĘDZY 8. A 18. MIESIĄCEM ŻYCIA?

W LEŻENIU NA PLECKACH:

  • dziecko potrafi już wszystko, czego nauczyło się w poprzednich miesiącach – bawi się w linii środkowej ciała, ale też bardzo sprawnie wysuwa raz jedną, raz drugą rączkę w stronę zabawki, a ruch ten nie wpływa na ułożenie reszty ciała na podłożu. Dziecko potrafi przekładać zabawkę z rączki do rączki, sięga do zabawki również po przekątnej, chwyta swoje stopy i wkłada palce stóp do buzi. Trzymając się za nóżki ustawia miednicę pod skosem w stosunku do obręczy biodrowej. Po tym okresie wszystko, czego Maluch miał nauczyć się w pozycji leżenia na pleckach już potrafi, dlatego może skupić się na osiąganiu nowych umiejętności.

W LEŻENIU NA BRZUSZKU:

  • dziecko potrafi podeprzeć się na wyprostowanych rączkach, obraca się dookoła własnej osi, przyjmuje pozycję podporu bokiem i coraz chętniej się w niej bawi,
  • pełza – początkowo do tyłu, a następnie do przodu. Pełzanie powinno wiązać się z naprzemiennym obciążaniem raz prawej, raz lewej strony ciała,
  • pojawiają się pierwsze próby przyjęcia pozycji czworaczej , bujania  w niej w tył i w przód oraz czworakowania,
  • pod koniec tego okresu maluch zaczyna samodzielnie przechodzić do pozycji siadu bocznego,
  • początkowo czworakuje ostrożnie, ale w miarę jak opanowuje umiejętność właściwego przenoszenia ciężaru ciała i balansowania nim, czworakuje coraz szybciej i sprawniej,
  • pojawiają się pierwsze próby samodzielnego wstawania oraz chodzenia – najpierw bokiem przy meblach, później samodzielnie, w przód,
  • dziecko aktywnie i chętnie zmienia pozycje – potrafi obrócić się z plecków na brzuch i odwrotnie, przyjmuje pozycję czworaczą, pełza, obraca się wokół własnej osi, potrafi bawić się leżąc na boku, czworakuje, wstaje przy meblach,
  • siad prosty jest aktywny, Maluch siedzi na guzach kulszowych obciążając równomiernie obydwa pośladki – tułów nie zgina się w przód, plecki są proste, głowa ustawiona prosto, w przedłużeniu kręgosłupa,
  • dziecko potrafi sprawnie przejść z siadu do czworaków i odwrotnie, zmiany pozycji nie stanowią dla dziecka większego kłopotu,
  • Maluch jest ciekawy świata i chętnie odkrywa nowe przestrzenie.

CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ?

  • prężenie się, wyginanie, w łuk, „padanie” do tyłu,
  • zdecydowana preferencja jednej ze stron – Maluch częściej wysuwa w stronę zabawki jedną z rączek, częściej obraca główkę w jedną stronę, główka nie układa się prosto, ale uszko pochylone jest bardziej w stronę jednego z barków, spłaszczona główka,
  • dziecko pełza jednostronnie, nie potrafi naprzemiennie obciążyć raz prawej, raz lewej strony ciała,
  • Maluch nie bawi się nóżkami, układa je na podłożu w pozycji żaby lub krzyżuje wyprostowane nóżki,
  • mała aktywność przeciwko sile grawitacji, dziecko niechętnie wyciąga rączki przed siebie, nóżki bardzo rzadko unoszą się nad podłoże,
  • obracając się z pleców na brzuszek maluch wygina się w łuk do tyłu tak, jakby chciał odepchnąć się główką,
  • w leżeniu na brzuszku ma trudności z podpieraniem się, cofa rączki, nie przechodzi do wysokiego podporu, widać bardzo dużą pracę mięśni prostowników grzbietu i Maluch jest w tej pozycji niestabilny,
  • siedząc obciąża kość krzyżową i mocno pochyla się do przodu lub siedzi na guzach kulszowych, ale ciężar ciała nie jest rozłożony równomiernie,
  • siedząc ugina jedną, zawsze tę samą nóżkę lub siedzi wyłącznie w siadzie między piętami,
  • w wyższych pozycjach miednica ustawia się w silnym przodopochyleniu, brzuszek jest mocno zaokrąglony, pośladki wypięte,
  • dziecko chodzi bokiem, ale tylko w jednym kierunku, mocno koślawi jedną lub obydwie stopy,
  • podczas chodu i pionizacji całkowity brak obciążania całej stopy – dziecko chodzi wyłącznie na palcach, mocno pochyla miednicę do przodu, w stawach kolanowych pojawiają się przeprosty.

*Wpisy mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią wizyty u fizjoterapeuty ani innego specjalisty, dlatego wszelkie wątpliwości koniecznie skonsultuj z osobą, która ma okazję zbadać Twoje dziecko. Dla dobra Twojego Maluszka nie udzielam porad on-line.

Chcesz, żebym w prosty sposób opowiedziała Ci o rozwoju? Sprawdź mój Kurs!

Pielęgnacja, rozwój, zabawy.

Wszystko w jednym miejscu!